Olsun mu Olsun / Okan Üstünkök

 

Foça'dan Gün Batımı / Selman Ergüden

 OLSUN MU OLSUN

 

Özgünü Asma mı Asma  başlıklıydı (17 7 12 Datça).  Okumuş olanlar vardır.

Bu şekliyle son yazılışı 7 5 21.

Adı geçen asma 1987’de dikilmişti.  2015’de hastalıktan kurtaramadık, artık yok.  

Çardağı da hurdacı götürdü.  

İyi ki akşamlar hâlâ mor.

  

Ege’nin mor akşamını en iyi gösteren bu fotoğrafı için Selman’a teşekkürler. 

Boşuna ‘’bir resim bin sözcüğe bedeldir’’ dememişler, görüyorsunuz.     OÜ

 

  

 

arkada, sol tarafta

mermer  bir  rafta  duruyor 

geçen yaz kumsalda bulduğum güzel  taş

gölgede  kalan yanı  sabahları çiğden yaş 

sağda, çamaşır ipi mandallarla süslü mü süslü

karalar sarar karşı karayı  günün sonunda  puslu mu puslu 

mor akşamın şarkıları gelir  uzaktan  kimisi yaslı mı yaslı

sular menekşelenir, leylâk pırıltılarla bahçeler gölgelenir

gül  hiç  olur mu   dikensiz  (*)

konuşurlar sessiz sessiz

yukardaki  bir incir iki zeytin üç zakkum dört şeftali

biberler kızarıyor sıkma zeytinyağında

mahalleye yayılan kokusu deli mi deli

çardakta üzüm mü üzüm asma

köşede sardunya yosma mı yosma

bağırıyor kırmızı mı kırmızı kendi  yeşil yapraklarına inat

meşe kömürü yalazlanıyor

aradaki çam  kozalakları alevle öpüştükçe  açılıyor çat çat

günün  yavaş  yavaş  solan  ışığında

gözlerim ateşe dalsın mı dalsın

sömbekililer (**)  yarın yine cumartesi pazarına  gelsin mi gelsin

küreselleşme mi yoksa gelenlerin kökleri burada da ondan mı dersin

adada  para çok da  tarım yok da yok 

pazardan sebze meyve doldursunlar sepete  tepe tepe 

gömlek pantolon alsınlar  birer de marka saat  

genuine  fake  watches   çakma mı çakma 

nenelerin dedelerin  nerede yattığına bakma 

biri burada  reşadiye’dedir (***)   biri öte yanda kilise haziresinde   

servilerin dibinde  mi dibinde

gelenler  kırlaşmış gür saçlıdır bizim pazarcılara benzerler

kırış mı  kırıştır onların da yüzleri

ve maviş mi  maviştir güneşe kısık bakan gözleri

bin yıldır üç bin yıldır kımıl kımıldır

adanın da maltızlarında meşe kömürünün közleri

hep zeytinyağında  kızarır biberler  kokusu deli mi deli

gel

leylâk pırıltılarla bahçeler gölgelenince gel

benimle mor  akşamdan  bir yudum al 

saçını okşasın  kulağına güzellikler fısıldasın  batı  yeli

sonunda servi dibine elbet bizi de  gömerler

o  güne dek kaygıları suya sal

asmalar altında iki kıyıdakiler  

bir  yanım ege olsun yeter 

desinler mi desinler

 

***

 

---------------------------------------------------

(*) Menekşelendi sular, sular menekşelendi

       Esmer yüzlü akşamı dinledim yine sensiz

       Leylâk pırıltılarla bahçeler gölgelendi

       İnledi yine bülbül, olmazmış gül dikensiz

 

Güfte: Vecdi Bingöl

Beste: Sâdettin Kaynak

Makâm: Nihâvend

Usûl: (Değişmeli) Sofyan - Semaî – Düyek

 

(**) Sömbeki  (Simi) Adası Datça’nın 8 km, Bozburun’un 6 km  açığındadır.

        Bu kadar yakın komşumuzdur ama  bizim değil, komşumuzundur.

        Komşumuzun Sömbeki’ye en yakın limanı Pire’dir.  

        Pire Sömbeki’ye 425 km uzaktadır.  

 

(***)Günümüzde Reşadiye (eski adı Elâki)  Datça ilçesinin bir mahallesidir. 

       Padişah Sultan Reşat döneminde (1909-1918)  tüm Datça’nın adı Reşadiye olarak

       değiştirilmiş ancak Cumhuriyetle birlikte tekrar Datça adına dönülmüştür.

       Bugünkü ilçe merkezi eskiden yörenin (Reşadiye, Eski Datça, Kızlan, Hızırşah vd) 

       iskelesiydi.